Komentarze: 23
Awantura z ojcem.Jedna z wielu.Tylko,ze wczorajszej towarzyszyly rekoczyny.Pozniej przeprosiny.Dlugo siedzialam w swoim pokoju probujac sobie wszystko na spokojnie poukladac w glowie.Niby juz wszystko jest ok.On sie z tym przespal,ja tez.Przed chwila okazalo sie,ze wieczorem wyjezdza do Katowic.Jutro wroci.Nauczylam sie radzic sobie bez Niego,co nie znaczy,ze nie jest mi potrzebny,ze go nie kocham.Kocham go,ale jednoczesnie nienawidze.Dziwne.
Z M. jakos dziwnie.Chyba nieswiadomie sie od Niego odsuwam.Niby wszystko ok,a jakos inaczej niz zwykle.Mam swoje humory.Czasami biorac na siebie cala wine i odpowiedzialnosc zastanawiam sie czy mam racje,czy moze za bardzo krytycznie do siebie podchodze i niepotrzebnie siebie obwiniam.W koncu mowi sie,ze wina lezy zawsze po dwoch stronach.Wierze,ze jest to chwilowe.Ze na dniach wszystko wroci do normy i przestane chodzic poddenerwowana i rozdrazniona.
Dzisiaj mialam wielka ochote wyjsc z domu na spacer.Pomimo deszczu.Pochodzilam sobie po ulicach,ktore widze codziennie od 20 lat.Mam wrazenie,ze tutaj gdzie mieszkam czas stanal w miejscu dawno temu.Ludzie tez tacy sami.Nikogo nowego.Wszedzie te same skrzywione twarze.Rodzinny dom czasem bywa przeklenstwem.Boje sie ,ze tak bedzie w moim przypadku.